ปุจฉาวิสัชนา-วิชาธรรมกาย ข้อ 1-10
1.การบอกวิชาผิดฐาน จะเกิดผลอย่างไร ?
- ก็จะทำให้ผู้เรียนเดินวิชาได้ไม่ตลอด เช่น ผู้เรียนเป็นหญิง แต่เผลอบอกให้มองปากช่องจมูกขวา (ผิด) เป็นต้น
2.แก้โรคทอนซิลอักเสบให้คนไข้โดยวิธียิงกาย แต่หายช้า จะทำอย่างไรต่อ ?
- ก็ให้นึกเอากายธรรมพระอรหัตของเราไปนั่งในท้องของคนป่วยแล้วคนป่วยจะหาย
3.หากนึกหน้าคนไข้ไม่ออก การรักษาจะมีผลไหม ? ควรทำอย่างไร ?
- จะไม่ได้ผล แปลว่ามารปิดรู้ปิดญาณเราแล้ว ให้ดูรูปภาพ (คนป่วย) ช่วย
4.ก่อนเอากายธรรมของเราไปนั่งในท้องของคนไข้ ต้องเดินวิชาให้มากเที่ยวหรือไม่ ?
- จำเป็นอย่างมาก
5.เมื่อสอบวิปัสสนาจารย์ผ่านแล้ว เวลาเดินวิชาประจำวันโดยที่เรายังไม่เห็นธรรม ควรทำอย่างไร ? จะให้เดินวิชา 18 กายตามบทท่องไปหรือไล่ 7 ฐานแล้วพยายามนึกดวงแก้วไป (ยังไม่ไปไหน). เหมือนคนทั่วๆ ไปโดยไม่เดินวิชา 18 กายตามบทท่อง ?
- เมื่อสอบวิปัสสนาจารย์มาอย่างไร?ก็ท่องและทำตามที่สอบ แล้วจะเห็นขึ้นเอง ให้ขยันเดินวิชาด้วยการท่องวิชาไปเช่นนี้ ขณะเดียวกัน ใจอีกส่วนหนึ่งก็นึกทำงานตามที่ใจเราท่อง เมื่อทำงานหนักเข้าๆ เราจะเห็นวิชาขึ้นมาเอง
6.เมื่อสอบผ่านวิปัสสนาจารย์แล้ว ให้ระมัดระวังอย่าไปสาปแช่งใครเพราะจะให้ผลอย่างรวดเร็ว จึงอยากทราบว่ามีหนังสือเล่มไหนบอกไว้หรือเปล่าครับว่า วิปัสสนาจารย์ควรระมัดระวังตัวอย่างไร ? และควรปฏิบัติตนอย่างไรบ้าง ? เพื่อไม่ให้ตกต่ำ และเป็นบาป
- อย่าสาปแช่งใคร เพราะจะเป็นไปตามที่เราว่าเขา ไม่มีตำราเล่มไหนกล่าวไว้หรอก ลุงจำจากความรู้ของหลวงพ่อบอกไว้
7.เมื่อผู้ที่เราสอนบอกว่าเห็นดวงใส หรือปฐมมรรค หรือธรรมกาย เราจะมีวิธีพิสูจน์อย่างไรว่าเขาเห็นจริง ? หรือแค่นึกไปเอง ? รู้มาว่าผู้ที่เห็นธรรมกายแล้ว สามารถเห็นได้รอบทิศ หรือเห็นทะลุสิ่งต่างๆ ได้ ข้อนี้เป็นจริงเสมอหรือไม่ ? หรือเป็นเฉพาะราย ถ้าเป็นจริงทุกราย เราก็พิสูจน์ได้โดยเอาของที่เขาไม่เห็น ไปไว้ข้างหลัง แล้วให้เขาบอกว่าเห็นอะไรบ้าง ? ทำได้หรือไม่ ?
- มีตัวอย่างมาหลอกลุง ได้แก่นักเรียนเทคนิค ไม่เห็น แต่ตอบว่าเห็น พอมาถึงลุง จะต่อวิชาให้ เขาจะทำไม่ได้ จำนนต่อหน้าต่อตา โกหกกันไม่ได้
- ส่วนการเห็นทะลุนั้นไม่จริง ทำกันไม่ได้
8.มีหลายท่านบอกว่า วิชาธรรมกายเป็นแค่การนึกคิด ยึดติดในนิมิตเท่านั้นหรือบางคนว่า เป็นการสะกดจิตให้เห็นตามที่ผู้สอนบอก จะมีวิธีพิสูจน์ให้ชัดเจนอย่างไรบ้าง ? เพื่อแก้ข้อกล่าวหาดังกล่าว
- ลืมหลักแล้วหรือ “จิตตัง ภาวิยติ” ต้องการให้จิตเป็นขึ้น พอนึกก็เห็น คนที่ไม่เห็น นึกจนตายก็ไม่เห็น ถ้านึกได้ก็เป็นวิชา (จะเก่งแค่ไหนอีกเรื่องหนึ่ง)
9.รุ้ได้อย่างว่าผู้เรียนเห็นดวงธรรมนอกตัว ?
- ก็ไปถามเขาตรงๆ เห็นดวงใสในท้องแล้วยกมือขึ้น ถามเป็นระยะๆ ถ้าเขาพยักหน้า ก็เชื่อไว้ก่อนว่าเห็น แล้วตรวจสอบด้วยการถามว่าเห็นที่ใด ? ถ้าเห็นดวงใสนอกท้อง ให้ไล่ 7 ฐานใหม่ โดยเฉพาะเมื่อดวงใสเลื่อนจากเพลาตาไปที่จอมประสาท ให้เหลือกตากลับ เพื่อให้ความเห็นกลับเข้าไปในตัว และอีกประเด็นหนึ่งคือ ถ้าเห็นดวงธรรมนอกตัว พอเราต่อวิชาให้ วิชาจะไม่เดินตามที่เราสั่ง นั่นคือ จะไม่เห็นตามที่เราสั่งนั่นเอง นี่เองคือวิธีตรวจสอบอีกวิธีหนึ่งว่า ผู้เรียนเห็นดวงธรรมนอกตัวหรือไม่ ?
10.เห็นพระตะแคงบ้าง เศียรพระแหว่งบ้าง ไม่เต็มองค์บ้าง จะแก้อย่างไร ?
- มีคำตอบอยู่ในคู่มือวิปัสสนาจารย์ของลุงแล้ว เป็นเพราะมารมาตัดตอน หลักการแก้ไม่ยาก ให้ใช้กายมนุษย์ หยุดนิ่งให้มากขึ้น บังคับกายที่ตะแคง ขาดวิ่น ให้กลับมาตั้งตรง แล้ว “ดับอธิษฐาน-ถอนปาฏิหารย์ ถอนปาฏิหารย์-ดับอธิษฐาน” ใช้ใจกายมนุษย์นึกบังคับเอา ดวงที่ไม่ใสก็นึกให้ใส กายที่ตะแคงก็นึกให้ตั้งตรง
บางส่วนจากหนังสือ ปุจฉาวิสัชนา-วิชาธรรมกาย หน้า 1 : อ่านทั้งหมด | หน้าแรก