เหตุใดจึงต้องนําความรู้วิชาปราบมาร เสนอสู่ชาวโลก?
วัตถุประสงค์สําคัญ คือสร้างตําราไว้เพื่อโพธิสัตว์จะได้ใช้เป็นข้อมูลศึกษาค้นคว้าเพราะโพธิสัตว์จะต้องลงมาเกิดเพื่อสืบสานงานปราบมารไม่ให้งานปราบมารขาดตอน ธาตุธรรมท่านต้องให้คนของท่านลงมาเกิดเพื่อให้ทํางานปราบมารสืบต่อกันไป หากงานปราบมารหยุดชะงักลงไม่ว่าจะโดยเหตุใด มารมันจะคิดวิชาของมันขึ้นใหม่เตรียมไว้ต่อสู้รับมือกับเรา คราวนี้การแก้ไขจะยากขึ้น
ดูตัวอย่างหลวงพ่อของเราเถิด พอ “ต้นปราบ”เสด็จมา หลวงพ่อก็ถวายงานให้ต้นปราบท่านทําต่อดังเรื่องราวที่ได้กล่าวไว้แล้วในหนังสือ “ปราบมาร ภาค ๒” นั้น
หากเราไม่ทําตําราไว้ และไม่ทําข้อมูลไว้จะมาตั้งต้นค้นวิชากันใหม่ หาข้อมูลกันใหม่ใช้เวลาตลอดชีวิตก็จะไม่ได้วิชาอะไร!ได้บ้างก็เป็นวิชาเบื้องต้นความรู้พื้นฐานความรู้สําคัญยังเข้าถึง แล้วชีวิตของเราก็จบลงคือตายไปแล้วงานปราบมารจะไปเริ่มตรงไหน? แก่นของงานไม่ได้ได้แต่เปลือกของงาน หากมารมันปิดรู้บังญาณทัสสนะหนักมือเข้าเราจะไม่เข้าถึงวิชาเลย สุดท้ายเราก็ทํางานสร้างวัดสร้างศาลาตัวอย่างนี้ได้พบมาแล้วในทุกยุคทุกสมัย
ความรู้ปราบมารค้นได้ยาก เข้าถึงได้ยากเพราเป็นตําราพิชัยสงคราม ธรรมภาคมารเขาจะต้องต่อสู้เต็มกําลังเพราะหมายถึงการแย่งอํานาจปกครอง ใครเล่าจะยอมให้เสียเอกราช?การเข้าถึงวิชาปราบมารจึงเป็นเรื่องยาก!เพราะมารเขาไม่ยอมให้รู้ให้เห็น ที่เรารู้มาได้เพราะเราปราบชนะแต่ก็เป็นการรู้ไม่ตลอดต้น กลาง ปลาย เราทราบแล้วว่ามารเขาเป็นผู้กําหนดอายุของพระพุทธเจ้า!เรารู้แล้วว่ามารเขาเป็นผู้กําหนดหลักสูตรการตรัสรู้ของพระบรมศาสดา!ทุกอย่างเป็นไปตามที่มารเขาบัญญัติ เรื่องอะไรที่เขาจะยอมให้เราเข้าถึงความรู้ปราบมาร? นี่คือเหตุผล!
ดังนั้น ความรู้ปราบมารจึงเป็นความรู้สําคัญ ต้องเรียนรู้ต้องศึกษาค้นคว้า ต้องรักษาไว้ชั่วลูกชั่วหลานทีเดียวไม่มีอะไรสําคัญไปกว่านี้อีกแล้ว! ไม่มีอะไรมีค่ามากไปกว่านี้อีกแล้ว!กว่าจะรู้เห็นได้แต่ละอย่าง เอาชีวิตเข้าแลกทั้งนั้น
ท่านใดเห็นอะไร? รู้อะไร? ต้องจดไว้บันทึกไว้ และต้องอนุรักษ์ไว้ เดี๋ยวนี้เกิดปัญหาขึ้นแล้วปัญหานั้นคืออะไร? ปัญหานั้นก็คือความรู้ของหลวงพ่อ คือ หลวงพ่อได้จดไว้ แต่ใครไม่รู้ขอยืมไปหลวงพ่อก็ให้ไป จนบัดนี้ยังตามหากเอกสารชิ้นนั้นไม่ได้(ทราบจากคุณฉลวย สมบัติสุข) ข้าพเจ้าพากเพียรมานานแล้วเข้ากายธรรมไปถามหลวงพ่อหลายครั้งแล้วรบเร้าเพื่อจะเอาเอกสารชิ้นนั้นให้ได้ แต่ก็ไม่เป็นผลความพยายามของข้าพเจ้าตั้งแต่วันนั้นจวบจนวันนี้ ไม่สําเร็จ!
นี่คือตัวอย่างที่เราได้พบ โปรดเข้าใจให้ถูกต้องกันเสียทีเถิด วิชาสําคัญกว่าเงิน อย่าไปสนใจเงิน หากสนใจเงินแล้วมารเขาได้ช่องทันที พอมารเขาปาเงินมาให้ ความรู้จะหดหายความรู้จะเพี้ยน และเพี้ยนไปเรื่อย ๆ สุดท้ายมาก็ยึดวิชา ภาษาวิชาธรรมกายท่านใช้ว่า มารยึดธาตุธรรม บอกแล้วว่ามารมันไม่โง่ตราบใดที่กระหายเงิน วิชาก็สูญสิ้นไปตราบนั้นเช่นกัน
ข้าพเจ้าได้รู้เรื่องในตอนที่ทําวิชาปราบมารว่ามารมันมีเล่ห์เหลี่ยมมีชั้นเชิงสารพัด กลยุทธ์ที่มารจะให้เราตกเหวตกหลุมพรางมีมากมาย ในส่วนที่ข้าพเจ้ายังไปไม่ถึง ก็ยังมาบอกไม่ได้ข้าพเจ้าบอกได้เท่าที่รู้เห็นเท่านั้น
กลับมาดูเรื่องเงินของพระสงฆ์บ้างโอกาสพลาดพลั้งทางการเงินมีมาก วินัยบัญญัติราคาพระสงฆ์ไว้แค่ ๕ มาสก คือ ๑ บาทเท่านั้น ไม่รู้ว่าเราจะเผลอเมื่อไร? จังหวะที่เราจะพลั้งเผลอนั้น รอบด้าน! เราจะพลาดโดยไม่รู้ตัวอันตรายมาก มารมันหาจังหวะอยู่แล้ว รอแต่ว่าเราจะเผลอเมื่อไรเท่านั้น เมื่อเราพลาด มารมันพูดทันที ว่าเราเป็นสาวกของมารบารมีของท่านอยู่ที่ไหน? จงบอกมา เป็นผู้ปกครองของภาคมารเราจะขอมารักษาดูแลเอง โดนอย่างนี้เข้าแล้วเราจะไปร้องไห้เอาแก่ใคร! น่าเสียใจไหม?เราสร้างบารมีมาเกือบตาย เห็นแล้วหรือยังว่ามารมันเจ้าเล่ห์ขนาดไหน? บอกแล้วว่าอย่าสนใจเงิน เราจะขออยู่ตามมีตามได้ ไม่มีใครฟังโพธิสัตว์ของเราโดนลูกไม้นี้กันแทบทั้งนั้น แต่เราไม่รู้ตัวเส้นทางเดินของโพธิสัตว์มีแต่ขวากหนาม มารมันวางกลลวงไว้ทุกฝีก้าว เราต้องระวัง เห็นท่าไม่ดี ให้รีบลาสิกขาเสียก่อน บารมียังเป็นของเราเป็นฆราวาสเรายังปฏิบัติธรรมได้ มารมันจะอ้างอะไรแก่ฆราวาสไม่ได้เพราะเราไม่อยู่ในบังคับของวินัยสงฆ์
คราวนี้เมาดูโพธิสัตว์ที่เป็นธรรมกายกับโพธิสัตว์ที่ไม่เป็นธรรมกาย มารเขาจ้องเขมือบใครมากกว่ากัน? โพธิสัตว์ที่เป็นธรรมกายมีบารมีมากกว่า มันจ้องอยู่แล้วจะเอาอะไรขอให้บอกอย่างเดียว แล้วเขาจะกํากับอยู่ฉากหลังโดยเราไม่รู้ อะไรต่อมิอะไรหลั่งไหลมาหาเราราวพายุพัดเขาจะปล่อยให้อะไรต่อมิอะไรสุกงอม แล้ววันหนึ่งก็เป็นจังหวะของเขามารเขาทําลายคนดีของเราโดยวิธีนี้ กว่าเราจะได้คนเก่งมาแต่ละคนมันง่ายอยู่หรือ? เปรียบไปแล้วเหมือนกับที่เราเห็นในทุกวันนี้คือเราเห็นคนดีของสังคม เขาไต่เต้าขึ้นมาจนถึงขั้นมีชื่อเสียงเราเห็นว่าเราจะพึ่งได้ เมื่อเขาได้เป็น ส.ส. แล้ว เราคงได้พึ่งแต่พอเขาลงสมัครรับเลือกตั้ง ก็ถูกเขายิงตาย สุดท้ายเราก็ไม่ได้พึ่งเขา
การที่ท่านผู้นี้ตายไป เราสูญเสียอะไรบ้าง?ค่าลงทุนให้การศึกษาแก่เขา เบ็ดเสร็จเท่าไร?ค่ารักษาพยาบาลตั้งแต่เล็กจนโตเท่าไร?ทางราชการส่งไปดูงานต่างประเทศ เป็นค่าใช้จ่ายอะไรบ้าง?คิดให้ละเอียดลงไปเถิด เราจะทราบว่าสิ้นเปลืองไม่น้อยเลยแต่ผลลัพธ์เป็นสูญ
เช่นเดียวกับโพธิสัตว์ของเรามารมันใช้วิธีทําลายล้างตามที่กล่าวนั้น ถามว่าเราสูญเสียอะไรบ้าง?ญาติโยมบริจาคเงินให้เราสร้างวัด ทอดกฐิน ทอดผ้าป่าและอะไรต่อมิอะไร นํามารวมให้หมด ก็จะเป็นตัวเลขออกมาเขาอดมื้อกินมื้อ อดออมนําเงินมารวมจํานวน เต็มไปด้วยความอดทนบางคนขายบ้านขายที่ดิน นี่คือศรัทธาของเขา เสียเท่านี้ไม่เท่าไรเรามีจะเสีย เรายินดีเสีย เราก็ใจนักเลงเหมือนกันเรื่องได้เรื่องเสียเรื่องเล็ก เพราะเราเคยได้เคยเสียมาแล้วเป็นเรื่องธรรมดาของโลก ไม่ว่ากัน ไม่คิดมาก แต่การเสียอย่างหนึ่งประมาณค่าไม่ได้ นั่นคือโพธิญาณของเราสิ้นสุดลงนับเป็นการเสียหายอย่างใหญ่หลวง
ท่านทั้งหลายไม่คิด แต่ข้าพเจ้าคิด ทําไมจึงคิด?เพราะท่านทั้งปวงนั้นไม่ใช่ญาติและไม่ใช่เพื่อนทําไมเราต้องเดือดร้อน? มันเรื่องอะไรที่เราต้องเดือดร้อน ใจเย็น ๆไว้ก่อน ฟังข้าพเจ้าบรรยายก่อน อย่าเพิ่งตําหนิข้าพเจ้าเลย
ธรรมภาคขาวสูญเสียคนสําคัญไปหนึ่งคนกระทบกระเทือนไปทั่วธาตุทั่วธรรมหมายมั่นปั้นมือว่าจะได้ใช้งาน จึงให้ลงมาสร้างบารมีเมื่อถึงกําหนดเวลาก็จะได้บรรลุโพธิญาณ ธาตุธรรมท่านมีงานจะใช้จะใช้งานได้ก็ต่อเมื่อบรรลุโพธิญาณ หากไม่บรรลุแปลว่ายังไม่มีความรู้ ยังทํางานไม่ได้ ต่อเมื่อบรรลุแล้วจึงมีความรู้การงานทางวิชาธรรมกายชั้นสูงจะเริ่มกันในตอนนั้นส่วนจะเป็นงานอะไรนั้น ธาตุธรรมท่านเตรียมไว้แล้วเพียงแต่คอยเวลาหน่อยเดียวเท่านั้น
ธรรมภาคขาวหมดกําลังโดยวิธีนี้ กองทัพธรรมภาคขาวโตไม่ได้ถูกมารกวาดล้างคนสําคัญไปหมด แล้วเราจะได้ใครไปปราบมารเราจะได้ใครไปทํางาน ส่งมากี่คนก็เป็นอย่างนี้กันหมดแล้วเราจะได้กําลังจากที่ไหน? ธาตุธรรมท่านเสียใจมากพระพุทธองค์ก็เสียใจ ข้าพเจ้าคนหนึ่งเสียใจยิ่งกว่าใคร!เพราะเราขาดคนสําคัญ เราไม่มีคนช่วยงาน ไม่ว่าใคร?ไม่ว่าอยู่เมืองใดประเทศใด? แม้ข้าพเจ้าไม่รู้จัก ข้าพเจ้าก็เสียใจธรรมภาคขาวถูกดับไปหนึ่ง ข้าพเจ้าจะไม่เสียใจย่อมเป็นไปไม่ได้หมดคนทํางานร่วมกับเรา เราทําคนเดียวไม่ไหว!เราต้องช่วยกันในทุกรูปแบบ แต่โพธิสัตว์ของเราถูกลดจํานวนลงทุกวันข้าพเจ้าเสียใจมาก หากท่านใดรักษาตนได้ดี มีความมักน้อยไม่ประมาทในการเงิน ตั้งใจเล่าเรียนวิชาธรรมกายด้วยความไประมาทไม่ว่าท่านจะเป็นใครอยู่เมืองใดประเทศใดแม้ข้าพเจ้าไม่รู้จัก ข้าพเจ้าก็อนุโมทนากับเขาผู้นั้นเพราะจะได้เพิ่มธรรมภาคขาวอีกหนึ่งกองทัพภาคขาวจะได้มีกําลังขึ้นเราจะได้มาช่วยกัน เพื่อให้ธรรมภาคขาวเป็นเอกราช
นี่คือความคิดของข้าพเจ้า
ทุกท่านอยากให้กองทัพภาคขาวเติบโตไม่มีใครอยากให้ธรรมภาคขาวขาดกําลัง ไม่ว่าใครต่างมีความคิดเห็นตรงกัน ปัญหาอยู่ที่ว่า เราจะแก้ปัญหานี้อย่างไร?เราจะปล่อยให้ปัญหานี้เกิดขึ้นต่อไปไม่ได้อีกแล้วเพราะเกิดความเสียหายมาก ท่านจะคิดแก้อย่างไรก็ทําเถิด
ต้องคิดไว้เสมอว่า ราคาพระสงฆ์เพียง ๑ บาทเท่านั้นโอกาสพลาดพลั้งมีมากเหลือเกิน จะเป็นการพลาดพลั้งโดยไม่รู้ตัวมารมันได้เปรียบตรงนี้ เพราะการบัญญัติวินัยนั้น มารมันมากํากับอยู่พระพุทธองค์ไม่บัญญัติตามที่มารต้องการก็ไม่ได้ เขาบังคับอยู่หากไม่บัญญัติ เขาก็สอดละเอียดให้พระสงฆ์ของเราประพฤติไม่ดีอีกความไม่ดีนั้นหากล่วงรู้ไปถึงประชาชน จะทําให้ประชาชนไม่เลื่อมใสเมื่อประชาชนไม่เลื่อมใส ศาสนาก็ตั้งอยู่ไม่ได้ คือ ตั้งศาสนาไม่ได้เมื่อตั้งศาสนาไม่ได้แล้ว งานของพระพุทธองค์ก็ล้มเหลวการที่พระพุทธองค์จุติมาตรัสรู้เป็นพระพุทธเจ้าแล้วมีเหตุตั้งศาสนาไม่ได้ ยิ่งจะเสียหายใหญ่หลวงมรรคผลนิพพานจะสูญสิ้นทันที
สรุปว่า บัญญัติวินัยโดยตีราคาพระสงฆ์ราคา ๑ บาท เพียงเท่านี้เอง มารเขาได้เปรียบทันที
ได้เปรียบอย่างไร? นี่คือประเด็นที่ท่านอยากทราบ
เราทราบแล้วว่า ละเมิดวินัยเมื่อใดมารมันก็อ้างว่าเป็นสาวกของเขาแล้วจะกระทบกระเทือนบารมีของเราทันที วิธีแก้ก็คือ ต้องรีบปลงอาบัติ หากดองอาบัติไว้เพียง ๒ ราตรี คราวนี้ก็ยุ่งแล้ว เราจะมีเวลาปลงอาบัติทุกวันหรือ? จังหวะที่มารมันจะถล่มเรา เราจะมีภาระจนกระดิกตัวไม่ไหวไม่รู้งานอะไรต่อมิอะไร เรียงหน้าเข้ามาหาเรา แล้วเราก็ลืมปลงอาบัตินี่แหละคือชั้นเชิงของมาร เขาหากินโดยวิธีนี้มาแต่ไหนแต่ไรโพธิสัตว์ของเราลดจํานวนลงโดยวิธีนี้
ดังนั้น เราต้องเรียนรู้ไว้
ไปทางไหนมีแต่ค้าเงิน แล้วเราจะไปหวังอะไร?ไม่มีการสะดุ้งหวาดกลัวแล้ว ไม่มีหิริโอตตัปปะแล้วแล้วอย่างนี้ธรรมภาคขาวลดจํานวนลงหรือว่าเพิ่มจํานวนธรรมภาคขาว
เป็นเรื่องที่น่าเสียใจในเมื่อกองทัพธรรมภาคขาวลดจํานวนลงทุกวันเช่นนี้เราจะได้ใครไปสู้มาร เพราะการสู้มารนั้นไม่ใช่มีกําลังใจแล้วจะสู้ได้ ต้องมีความรู้ไปสู้ความรู้นั้นไม่ใช่อยู่ดี ๆ แล้วจะรู้ได้ ต้องบรรลุโพธิญาณก่อนจึงจะมีความรู้ ก่อนจะบรรลุโพธิญาณ ต้องสร้างบารมีก่อนต้องมาเป็นโพธิสัตว์สร้างบารมีก่อน จะกี่ภพกี่ชาติก็ว่ากันไปก็แล้วเราถูกมารดับด้วยวินัยประเด็นของการเงิน ตามที่บรรยายมานี้แล้วเราจะว่าอย่างไรกัน?
บางส่วนจากหนังสือ ปราบมาร 4 หน้า 90 : อ่านทั้งหมด | หน้าแรก