อภินิหารของหลวงพ่อเป็นอัศจรรย์นั้นเกิดจากอะไร
เรื่องนี้ท่านผู้ศึกษาอยากทราบ และอยากทราบมากๆ ด้วย หากเราศึกษาโดยรอบด้าน เราทราบตรงกันว่า หลวงพ่อทุ่มเทให้กับการค้นคว้าวิชาธรรมกายจนตลอดชีวิต ถึงกับระยะหลังๆ ไม่รับกิจนิมนต์เลย วันหนึ่งคืนหนึ่งหลวงพ่อขอเวลาจำวัดเพียง ๒ ชั่วโมงเท่านั้น วิชาธรรมกายก็คือวิชาว่าด้วยพระรัตนตรัย เพราะธรรมกายคือตถาคตและตถาคตคือธรรมกาย วิชาธรรมกายชั้นสูงหลวงพ่อท่านเรียกวิชาปราบมาร มารคือ กิเลส ตัณหา อุปาทาน และมารคือทุกข์และสมุทัย มาร คือ สงคราม ข้าวยากหมากแพง ฝนแล้งเหี้ยนเตียน และฯลฯ หลวงพ่อท่านทำวิชากำจัด สิ่งเหล่านั้น โดยศิษย์ของท่านศึกษาไปด้วย และทำวิชาปราบมารไปด้วย หลวงพ่อเป็นผู้อำนวยการทางวิชา จัดเป็นเวรถึง ๖ เวรๆ ละ ๓ ชั่วโมง ค้นคว้าตลอดวันตลอดคืน จนถึงวาระสุดท้ายของชีวิตหลวงพ่อ นี่คือข้อมูลที่เราศึกษาได้ อานิสงส์แห่งวิชาธรรมกายของหลวงพ่อนี้เอง คือ อภินิหาร แม้แต่ศพของหลวงพ่อยังมีอภินิหาร ขณะนี้ทราบว่ารับเป็นเจ้าภาพสร้างหอสมุดให้แก่พุทธมณฑลเป็นเงิน ๑๕๐ ล้าน พอข่าวนี้แพร่ออกไป ต่างก็ว่าศพหลวงพ่อวัดปากน้ำแสดงอภินิหารอีกแล้ว เราจะว่า อย่างไร เพราะเราก็เห็นกันซึ่งๆ หน้าด้วยกัน วันหนึ่งๆ มีประชาชนไปนมัสการศพที่วัดปากน้ำไม่ขาดระยะ บางวันก็มีชาวต่างประเทศไปไหว้
หากเป็นวันเสาร์อาทิตย์ ควรไปแต่เช้า เพราะต้องพบปัญหาคนแน่น ผู้เขียนเคยพา รองเจ้าคณะจังหวัดจันทบุรีไปไหว้ ออกจากจันทบุรีเวลา ตี ๔ รถยนต์วิ่งไม่หยุดเลย ไปถึง วัดปากน้ำ ๗ โมงเช้า มัวแต่ไปคุยกับคนโน้น คนนี้ เชื่อว่ายังเช้าอยู่ ไม่มีปัญหาคนแน่น ไหว้เสร็จก็จะรีบกลับ ที่ไหนได้ เราคาดการณ์ผิด คนแน่นเสียแล้ว รองเจ้าคณะจังหวัดอยากนั่งทำภาวนาครู่หนึ่ง พอจะไปนั่งตรงโน้นคนก็แน่นเสียแล้ว กลับมาทางนี้ คนมาแน่นทางนี้อีก เลยหัวเสีย ไม่ทราบว่าได้บุญหรือเปล่า เพราะอารมณ์เสียนั่นเอง เพราะเราเดินทางมาแต่ไกล ได้แต่ไหว้ แต่ไม่ได้ทำภาวนาสัมมาอะระหังถวาย เพราะนัดกันว่าต้องทำภาวนาถวายศพหลวงพ่อ เรื่องที่เราอธิษฐานขอต่อ ศพหลวงพ่อจึงจะสำเร็จ ครั้นไม่ทำภาวนา อารมณ์ชักจะเสีย เราจะโทษว่าไม่ให้เกียรติแก่ พระผู้ใหญ่ คิดเช่นนั้นก็ไม่ถูกอีก เนื่องจากไม่รู้จักกันต่างคนต่างมา ต่างคนต่างจะกลับบ้าน ต่างคนต่างรีบทำธุระของตน เราไม่ว่ากัน
บางส่วนจากหนังสือ อภินิหารหลวงพ่อวัดปากน้ำ หน้า 60 : อ่านเพิ่มเติม